یکی از مشکلات بدی که بشر امروز باهاش دست به گریبان هست، روزمرگیست.
یه سوال!
آیا روزمرگی در جهان طبیعت و خلقت وجود داره یا توهمیست زاییده ی ذهن بشر؟
همون طور که قبلآ براتون نوشتم ویژگیهای خلقت خداوند عبارت هستن از :
1-خلاقیت 2-عشق 3-مهربونی 4-زیبایی 5-گسترش ( تکامل و رشد تدریجی ) 6-فراونی بیکران 7-پذیرش
یکی از این ویژگیها گسترش ( اگر بخوام تو دو مفهوم بازش کنم میشه تکامل و رشد تدریجی ) هست. این ویژگی باعث میشه تا جهان طبیعت و خلقت دائمآ و هر لحظه در حال رشد و تکامل باشه.
مگه هر لحظه ایی که میاد لحظه ایی نو و جدید نسبت به لحظه ایی که گذشت نیست؟مگه کلمه تکرار با جدید و نو متضاد نیست؟
در منطق ریاضی نقیضها و متضادها نمیتونن همزمان وجود داشته باشن.
پس نتیجه میگیریم :روزمرگی در جهان طبیعت یعنی جهانی که ما در اون زندگی میکنیم توهمی بیش نیست.
اما ما در زندگیه روحی و معنویی گاهگداری دچار روزمرگی میشیم.چگونه میتونیم از اون رها شیم؟
یکی از ویژگیهای آفرینش خداوند که به بشر نیزهدیه داده شده خلاقیت هست.تفکر و خلاقیت میتونه ما رو از تکرار و خستگیی که در تکرار وجود داره دور کنه. گاهگداری با یک تغییر کوچیک میشه خیلی زیبا تر به هدف مورد نظر رسید.( یکی از دلایلی که من از ریاضیات خوشم میاد همینه که برای رسیدن به جواب یه مساله اغلب اوقات راههای متنوعی وجود داره که میشه هر دفعه یکیش رو انتخاب کرد.)
ما آدمها حتی در کارهای خوب هم از تکرار و عادت استفاده میکنیم.خیلیها فکر میکنن کمک به انسانها یا باید فیزیکی باشه یا باید مالی باشه در حالی که گاهی یه لبخند از ته دل کمکی به شخص میکنه که قابل وصف نیست.
کمی تفکر، نواندیشی و خلاقیت در بکار بردن وسایل و راههای مناسب میتونه زندگی رو بسیار زیبا کنه.
داشتن آرزوهای نیک میتونه عامل بسیار خوبی برای رهایی از روزمرگی بشه چرا که ارزو انسان رو به تفکر خلاق و فعالیت به منظور رسیدن به هدف وا میداره.
منیت یکی از عوامل روزمرگیست چرا که همون طور که قبلآ نوشتم یکی از عوامل منیت اینه که انسان خودش رو از آرزوهاش جدا میبینه و اونه رو دست نیافتی میپنداره و این نتیجه ایی نداره جز از بین رفتن تفکرخلاق و تلاش، و این هم یعنی نا امیدی ، یاس و گاهی هم ترس.
پس:
به دور از منیت،همراه با خلاقیت میتوان از توهم روزمرگی نجات پیدا کرد.
خوشبختی شما آرزوی همیشگیه منه.
